Yunanistan’ın karadan karaya topçu destek/füze kabiliyeti temelde iki sisteme dayanmaktadır. Bunlardan birisi 12×227 mm çok lançerli M-270 MLRS üzerinden atılan MGM-140A ATACMS Block 1 kısa menzilli balistik füze sistemi ve Çekoslovak malı 40×122 mm RM-70 (raketomet vzor 1970) çok lançerli füze sistemidir.
Yunanistan’da 36 lançerde toplam 152 adet MGM-140A ATACMS Blok 1 füzesi mevcuttur. RM-70 sisteminden ise 116 adet ve bilinmeyen sayıda füze bulunmaktadır.
Şu anda ATACMS olarak bilinen füzenin geliştirilmesi 1980 yılında, USAF’ın Lance füzesini benzer bir nükleer (ama aynı zamanda kimyasal veya biyolojik) başlıklı katı yakıtlı füze Kolordu Destek Silah Sistemi (CSWS) ile değiştirmeye karar vermesiyle başladı.
İki şubenin farklı savaş başlıklarına sahip çok sayıda benzer füze geliştirmesinden endişelenen Savunma Bakanlığı, bu programı 1981’de Army’s Assault Breaker ile ve 1982-1983’te USAF’ın Konvansiyonel Standoff Silahı (CSW) ile birleştirdi. JTACMS olarak adlandırılan yeni füze sistemi ile kısa süre sonra USAF havadan fırlatılan balistik füze fikrinden vazgeçti.
Mart 1986’da füze tasarımı için sözleşme LTV tarafından kazanıldı. Sisteme MGM-140 adı verildi. İlk test lansmanı, şirketin önceki programlarla daha önceki deneyimleri sayesinde sadece iki yıl sonra gerçekleşti.
Muharebe kabiliyeti ATACMS ilk kullanımı sırasında olduğu 1. Körfez Savaşı (Çöl Fırtınası Operasyonu) sırasında toplam 32 tane kullanıldı. 2003’deki Irak’a Özgürlük Operasyonu sırasında ise 450’den fazla füze ateşlendi. 2015’e kadar toplam çatışmalarda 560’dan fazla ATACMS füzesi kullanıldı.
Ağırlık | 3,690 pounds (1,670 kg) |
---|---|
Uzunluk | 13 feet (4.0 m) |
Yarıçap | 24 inches (610 mm) |
Maksimum Menzil | 190 mi (300 km) |
Wingspan | 55 inches (1.4 m) |
Uçuş Tavanı | 160,000 ft (50 km) |
Max. Hız | Mach 3 (0.6 mi/s; 1.0 km/sn) |
Güdüm | GPS-aided inertial navigation guidance |
Fırlatma Platformu | M270, HIMARS |
RM-70 (raketomet Vzor 1970) birden çok roketatar’a sahip, Çekoslovakya ordu versiyonudur. BM-21 Grad üzerinde gelişmiş bir performans sağlayan çoklu roketatar, roket topçu 1971 tanıtılan sistemi (NATO adı M1972’dir).
RM-70, Çekoslovakya’da RM-51’in halefi olarak geliştirildi ve 1972’de Ordusu ile ilk operasyonel kabiliyete ulaştı . Fırlatıcı, Dubnica nad Váhom’da ( Slovakya ) üretiliyordu . Başlangıçta Doğu Almanya’ya satıldı . Sovyetler Birliği’nin dağılmasından ve Çekoslovakya’nın Çek Cumhuriyeti ve Slovak Cumhuriyeti’ne bölünmesinden sonra, Afrika , Amerika , Asya ve Avrupa’da birkaç ülkeye satıldı .
RM-70, Ural-375D 6×6 kamyonunu , 40 mermi fırlatıcı için taşıyıcı platform olarak bir Tatra T813 “Kolos” 8×8 kamyon ile değiştirdi. Yeni taşıyıcı araç, yeniden yükleme için 40 ek 122 mm roket paketi taşımak için yeterli alan sağlıyordu. Bununla birlikte RM-70 performansı, aracın hızı ve menzili açısından bile Grad ile aynı kalmaktaydı.
Bu roketatar, özellikle dolaylı ateş yoluyla hem tek hem de salvo ateşi yapabilir. Yüksek patlayıcı parçalanma kabukları ile geniş alanların (bir arazide 3 hektara kadar) yoğun ateş desteği için tasarlanmıştır. Ateş desteği, 40 roketlik bir yaylım ateşinde kullanılan yaklaşık 256 kg patlayıcı ile sağlanır.
Kullanılan roketler ya orijinal Sovyet 9M22 ve 9M28 ya da yerel olarak geliştirilmiş modellerdir. Bunlar 20.75 km menzile sahip JROF, 11 km menzile sahip JROF-K, 63 km HEAT başlıklı “Trnovnik” ve 17.5 km menzile sahip “Kuš”, 5 adet PPMI-S1 anti-personel veya 4 adet tanksavar PTMI-D başık içeren 19,450 m menzile sahip “Krizhna-R” dir.
Araç, merkezi bir lastik basıncı düzenleme sistemi (çapraz zeminin doğasına uyum sağlamasına olanak sağlamak için), ön kabin tavanında beyaz ışıklı bir far ve gerekirse bir kar küreme bıçağı SSP 1000 veya bir dozer bıçağı ile donatılmıştır.
Yunanistan’ın elinde bunlardan başka önemli roket/füze sistemi yoktur. Yunanistan bu konuda Türkiye’nin yanında çok zayıf kalmaktadır.
Türk Ordusunun Kullandığı Sistemler için aşağıdaki yazıyı okuyabilirsiniz :